เปิงซังกราน

 

เปิงซังกราน

"เปิงซังกราน" เป็นชื่อที่คนมอญในเมืองไทยเรียก "ข้าวแช่" หรือ "ข้าวสงกรานต์" ส่วนชาวมอญแท้ ๆ นิยมเรียกกันว่า “เปิงด้าจก์” แปลตรงตัวว่า ข้าวน้ำ (องค์ บรรจุน, 2553: 75) ซึ่งข้าวแช่ถือเป็นหัวใจของประเพณีสงกรานต์ของชาวมอญ เพราะเชื่อกันว่าข้าวแช่เป็นอาหารวิเศษ สะอาด บริสุทธิ์กว่าอาหารอื่นใด และเป็นอาหารสิริมงคล (ศิริศักดิ์ คุ้มรักษา, 2539: 40)

ข้าวแช่ไม่ได้เป็นอาหารในชีวิตประจำวัน แต่เป็นอาหารสำหรับพิธีกรรมของชาวมอญ และทำเฉพาะช่วงเทศกาลสงกรานต์ เพื่อบูชาเทวดา แสดงความกตัญญูรู้คุณต่อบรรพบุรุษ และเป็นการสร้างบุญสร้างกุศล เป็นอาหารที่ทำขึ้นในช่วงฤดูร้อน ข้าวแช่เป็นอาหารที่มีน้ำอยู่มาก หากเราได้รับประทานอาหารที่มีน้ำประกอบหอมเย็นชื่นใจ เป็นการผ่อนคลายอารมณ์ ช่วยดับร้อนและช่วยให้มีสุขภาพที่ดี อ่านเพิ่มเติม

Share this: